In de jaren 70 werden er diverse varianten van Coca-Cola geproduceerd, naast de klassieke cola had je ook dieetvarianten en speciale edities. Dit hielp om een breder publiek aan te spreken, vooral mensen die op hun suikerinname moesten letten, maar die de smaak van cola niet wilden missen.
De advertenties waren vaak kleurrijk en gebruikten een combinatie van humor en invloedrijke muziek om de boodschap over te brengen. Deze commercials waren meer dan alleen reclames; ze vertelden verhalen en voegden een emotionele waarde toe die resoneerde met de kijkers.
Muziek speelde een cruciale rol in Coca-Cola's marketingstrategieën. De jingles waren vaak catchy en werden in samenwerkingen met bekende artiesten geproduceerd, wat zorgde voor een sterke herkenbaarheid. Dit vestigde Coca-Cola als een merk dat joy en saamhorigheid promootte.
Coca-Cola werd een symbool van de jaren 70, een periode die bekend stond om diens progressieve waarden en jeugdcultuur. Het drankje werd vaak geassocieerd met feestelijke evenementen en sociale bijeenkomsten, waardoor het bijna onlosmakelijk verbonden raakte met de levensstijl van die tijd.
Coca-Cola verzamelobjecten, zoals flessen en promotionele items, waren enorm populair. Mensen verzamelden alles van oude reclameposters tot unieke flessen, en deze items werden gezien als waardevolle memorabilia. Het bewaren van deze objecten was een manier om een stukje van de popcultuur uit die jaren vast te leggen.