De Tiger tank had verschillende opmerkelijke kenmerken, zoals een zwaar pantser van 100 mm aan de voorkant, wat het voertuig bijna onkwetsbaar maakte tegen de meeste geallieerde wapens in die tijd. Ook had hij een krachtig 88 mm kanon, dat uitstekende vuurkracht bood. Daarnaast was de tank groot en zwaar, wat zowel een voordeel als een nadeel was met betrekking tot mobiliteit en terreinvaardigheid.
Een Tiger tank werd bemand door een team van vijf soldaten. Dit omvatte een commandant, een bestuurder, een schutter, een laadkamermedewerker en een radiooperator. Het teamwork was cruciaal, aangezien elke rol verantwoordelijk was voor verschillende functies om het voertuig effectief te laten opereren en te overleven op het slagveld.
In de Tweede Wereldoorlog fungeerde de Tiger tank als een krachtig aanvalswapen, vooral op het Oostfront waar zijn vuurkracht en pantser een sterk voordeel waren. De tank speelde een belangrijke rol in verschillende veldslagen, waaronder de Slag bij Koersk, en droeg bij aan de tactieken van de Duitsers door zijn dominantie op het slagveld. Ondanks zijn kracht was de tank niet snel en had hij veel brandstof nodig, wat de inzet soms bemoeilijkte.
De Tiger tank werd berucht vanwege zijn indrukwekkende prestaties en zijn schrikwekkende uiterlijk. Geallieerde troepen vreesden de tank, vooral omdat het in staat was om andere tanks op grote afstand te vernietigen. Het had de neiging om de uitkomst van gevechten te beïnvloeden wanneer het goed werd gebruikt, en talloze verhalen over zijn effecten op geallieerde eenheden zijn geëvolueerd in legenden, wat bijdroeg aan zijn beruchtheid.
De ontwikkeling van de Tiger tank had een significante invloed op de ontwerpnormen van latere tanks. Het gebruik van zwaar pantser en krachtige wapens werd een maatstaf voor de strijdkrachten van verschillende naties. De ideeën en technologieën die met de Tiger tank werden geïntroduceerd, zoals de combinatie van doeltreffend pantser en vuurkracht, zijn in variaties terug te vinden in de ontwerpen van moderne tanks.