Het centrale thema van Le Huitième Jour draait om vriendschap en acceptatie. De film toont hoe twee totaal verschillende personen, Georges en Harry, een onwaarschijnlijke band opbouwen. Terwijl Georges met een verstandelijke beperking leeft, leidt Harry een routineus leven. Hun interacties maken duidelijk dat echte verbinding kan ontstaan, ongeacht de verschillen tussen mensen.
In de film ontmoeten we voornamelijk twee personages. Georges is een oprechte man met een mentale beperking, gespeeld door Pascal Duquenne, en Harry is een zakelijke man die de neiging heeft zichzelf te verliezen in zijn dagelijkse sleur. Hun interactie is het hart van het verhaal, waarbij Georges' spontaniteit Harry's wereld op zijn kop zet en Harry leert de schoonheid van het leven te waarderen vanuit Georges’ perspectief.
Een van de belangrijkste boodschappen van de film is dat we allemaal uniek zijn en dat we onze verschillen moeten omarmen. De film benadrukt ook dat vriendschap kan ontstaan op onverwachte plaatsen en dat het leven vol is van onverwachte momenten die ons kunnen veranderen. Daarnaast leert het ons ook dat we vaak beter af zijn als we ons hart en geest openstellen voor anderen.
Humor in Le Huitième Jour wordt op een subtiele manier ingezet. Het komt vooral voort uit de interactie tussen de personages. Georges' naïveteit en de situaties waarin hij belandt brengen vaak een glimlach, zelfs in serieuze momenten. Ondanks de emotionele diepgang van de film, zorgt de humor ervoor dat de kijker wordt meegenomen op een luchtigere reis, wat de kant van de vriendschap benadrukt.
Le Huitième Jour is een bijzondere film in de Belgische cinema omdat het een authentiek en ontroerend verhaal vertelt dat vaak onderbelicht blijft in films. Het geeft een authentieke weergave van leven met een beperking zonder sentimenteel te worden. De film heeft sterke acteerprestaties en heeft vele harten veroverd door zijn positieve boodschap over vriendschap en acceptatie.