Enkele belangrijke kenmerken van de prehistorie zijn de ontwikkeling van gereedschap, de ontdekking van vuur en de opkomst van landbouw. In deze periode begonnen mensen in kleine groepen samen te leven en werd er een stap gezet van jagen en verzamelen naar een meer sedentair bestaan.
Mensen leefden in kleine groepen en waren voornamelijk jagers-verzamelaars. Ze trokken rond op zoek naar voedsel en hadden een sterke band met de natuur. Het was een tijd waarin ze afhankelijk waren van wat de omgeving hen bood, zoals eetbare planten en wild.
In de prehistorie maakten mensen gebruik van materialen zoals steen, bot, en hout voor het maken van hun hulpmiddelen. Vroeger waren de meest voorkomende werktuigen gemaakt van vuursteen, wat gespecialiseerd gereedschap mogelijk maakte voor jagen en dagelijkse taken.
Kunst speelde een belangrijke rol in de prehistorie, vooral in de vorm van rotstekeningen en beeldhouwwerken. Deze kunstwerken gaven niet alleen een blik op hun dagelijkse leven, maar ook op hun religieuze ideeën en rituelen. Ze hielpen ook bij de communicatie binnen de sociale groepen.
Om de prehistorie te bestuderen, maken archeologen gebruik van verschillende ontdekkingstechnieken zoals radiokoolstofdatering, stratigrafie en excavatie. Deze technieken helpen hen om een beter inzicht te krijgen in de levenswijze en organisatieniveau van prehistorische samenlevingen.