De stripverhalen van Milo Manara zijn bijzonder vanwege hun sensuele tekeningen en doordachte scenario's. Manara heeft een unieke manier om emoties en verhalen uit te drukken, waarbij hij vaak gebruik maakt van vrouwelijke hoofdrollen die complex en gelaagd zijn. Zijn visuele stijl is ook erg herkenbaar, met een vloeiende lijnvoering en een oog voor detail die de lezers betoveren. Daarnaast zorgt de combinatie van fantasie met realistische elementen ervoor dat zijn verhalen meeslepend zijn.
Milo Manara verkent vaak thema's zoals sensualiteit, erotiek en de menselijke relaties binnen zijn werk. Naast deze onderwerpen behandelt hij ook breder maatschappelijke en culturele thema’s, zoals verlangen, macht, en vrijheid. Het is niet ongebruikelijk dat hij een kritische blik werpt op de maatschappij en op hoe relaties zich ontwikkelen in verschillende contexten. Dit zorgt ervoor dat zijn verhalen een diepgang hebben die verder gaat dan de oppervlakkige aspecten van erotiek.
De stijl van Milo Manara heeft zich door de jaren heen constant ontwikkeld, terwijl hij trouw bleef aan zijn herkenbare flair. In zijn vroege werken is er een sterke focus op klassiekers in de strip, waarbij hij ook inspiratie haalt uit film en literatuur. Naarmate zijn carrière vorderde, begon hij meer te experimenteren met diverse narratieve structuren en visuele stijlen. Dit heeft geleid tot een groei in zijn artistieke vaardigheden en een verfijning van zijn verhalen, die nu een diverser publiek aanspreken.
Enkele van de meest populaire stripverhalen van Milo Manara zijn 'Il Gioco', 'Crepax & Manara', en 'L’Incal', dat ook samenwerking toont met de sciencefiction auteur Moebius. Deze werken worden vaak geprezen om hun rijke visuele stijl en diepgaande verhalen. Veel lezers waarderen vooral zijn uniek vermogen om sensualiteit en verhaalvertelling te combineren, waardoor zijn strips herkenbaar en memorabel zijn.
De stripverhalen van Manara hebben een aanzienlijke impact gehad op de hedendaagse stripcultuur, vooral op het gebied van de representatie van seksualiteit en de rol van vrouwen in strips. Zijn werk heeft anderen geïnspireerd om ook sensuele en erotisch geladen verhalen te verkennen, zonder ze te reduceren tot alleen maar grafisch geweld of oppervlakkige inhoud. Manara's benadering wordt vaak als een inspiratiebron gezien voor nieuwe generaties stripkunstenaars die streven naar meer diepgang en expressie in hun werk.