Salvador Dalí werd beïnvloed door verschillende bewegingen, waaronder het surrealisme, maar ook door zijn interesse in psychoanalyse, vooral de theorieën van Freud. Hij wilde de onderbewuste geest en dromen verkennen. Daarnaast waren zijn Catalaanse roots een grote inspiratiebron. De rijke cultuur en het landschap van zijn geboortestreek hebben ook een blijvende indruk op zijn werk achtergelaten.
De stijl van Dalí is vaak te herkennen aan de gedetailleerde precisie en de bizarre, droomachtige elementen. Hij combineert realisme met surrealistische thema's, wat zorgt voor een onaardse en vaak vreemde sfeer in zijn schilderijen. Hij speelde ook met het idee van tijd en ruimte, wat duidelijk naar voren komt in zijn bekendste werk met die smeltende horloges.
Terugkerende thema's in Dalí's kunst zijn onder andere dromen, de tijd, de natuur en de menselijke psyche. Voor hem waren deze thema's onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het idee van vervorming en verandering speelt ook een grote rol in veel van zijn werken, evenals het gebruik van symbolische beelden, zoals de smeltende klokken.
Dalí maakte gebruik van verschillende technieken, waaronder het toepassen van levendige kleuren en nauwkeurige details. Hij was ook bekend met de techniek van 'paranoïde-kritische methode', een concept waarbij hij zichzelf in een staat van paranoia bracht om surrealistische ideeën te laten ontstaan. Dit hielp hem om onwaarschijnlijke associaties te maken en beelden te creëren die de grenzen van de realiteit tarten.
Dalí had een complexe relatie met de surrealistische beweging. Aanvankelijk was hij een prominent lid en droeg hij bij aan de ontwikkeling van de stroming, maar na verloop van tijd raakte hij in conflict met andere leden, zoals André Breton. Dat gezegd hebbende, zijn unieke stijl en benadering van het surrealisme hebben hem tot een van de meest herkenbare en invloedrijke kunstenaars in deze beweging gemaakt.