Ruusbroec behandelt in zijn werken thema's zoals de eenheid met God, zelfkennis, en de reis naar innerlijke perfectie. Hij verkent de spiritualiteit van het individu en benadrukt het belang van de menselijke ervaring in de zoektocht naar God. Zijn mystieke benadering is diepgaand en biedt veel stof tot nadenken.
Jan van Ruusbroec wordt vaak gezien als een van de grondleggers van de Vlaamse mystiek. Zijn inzichten hebben vele latere mystici geïnspireerd en zijn ideeën over de directe ervaring van God zijn van groot belang geweest voor de mystieke traditie in Europa. Hij legt de nadruk op de liefde als een centrale component van de spirituele reis.
Ruusbroec's schrijfstijl is gekarakteriseerd door helderheid en poëtische schoonheid. Hij gebruikt vaak beeldspraak en metaforen om complexe spirituele concepten toegankelijk te maken. Zijn teksten nodigen uit tot meditatie en reflectie, en hebben een lyrische kwaliteit die de lezer meeneemt in zijn geestelijke zoektocht.
De omgeving waarin Ruusbroec leefde, zowel de natuurlijke als de sociale context, had een significante impact op zijn werk. De liefde voor de natuur en de quiete levensstijl van de abdij geven zijn geschriften een authentieke en eerlijke toon. Hij laat zich inspireren door de eenvoud en de rust rondom hem, wat de geestelijke diepgang van zijn teksten versterkt.
Ruusbroec is een belangrijke figuur in de literatuurgeschiedenis omdat zijn werk een brug slaat tussen de middeleeuwse en moderne spiritualiteit. Hij heeft niet alleen de mystiek in Vlaanderen verrijkt, maar ook een blijvende invloed uitgeoefend op latere generaties van schrijvers, filosofen en spirituele denkers. Zijn bijdragen aan de mystieke literatuur maken hem tot een essentieel onderdeel van de Europese culturele en spirituele identiteit.