De belangrijkste thema's in de poëzie van Ovidius zijn liefde, verandering en het menselijk lot. Zijn werk verkent vaak de complexe relaties tussen mensen en de goden, evenals de gevolgen van verlangens en keuzes. Met name in 'Metamorfosen' zie je dat verandering een centraal thema is; het toont de transformaties van mensen en wezens door de invloed van goddelijke krachten.
Ovidius is zo invloedrijk omdat zijn werk niet alleen de Latijnse literatuur heeft gevormd, maar ook een blijvende impact heeft gehad op de Europese kunst, poëzie en literatuur. Zijn gebruik van mythologie en het verkennen van menselijke emoties maken zijn teksten tijdloos en herkenbaar. Hij inspireerde vele latere schrijvers en kunstenaars, en zijn ideeën over liefde en verandering blijven relevant.
Ovidius gebruikt verschillende stijlen en technieken in zijn werk, waaronder elegische poëzie, narratieve elementen en metaforen. Hij speelt ook met de structuur van zijn gedichten, vaak door lange verhalen in een kleinere vorm te persen. Bovendien zijn zijn teksten doorspekt met humor, ironie en scherpe observaties over de menselijke natuur, wat zijn werk uniek maakt.
Ovidius onderscheidt zich van andere Romeinse dichters door zijn nadruk op persoonlijkheid en emotie. Terwijl dichters zoals Horatius en Vergilius vaak nationale thema's en helden bezingen, richt Ovidius zich meer op de innerlijke wereld van de mens en zijn interacties met de goden. Dit maakt zijn werk meer toegankelijk en herkenbaar voor een breder publiek.
De titel 'Metamorfosen' verwijst naar transformatie en verandering. Het idee van metamorfose is essentieel in de verhalen die Ovidius vertelt, waar personages vaak veranderen in andere vormen, zoals dieren of planten, als gevolg van hun daden of invloeden van de goden. Dit symboliseert niet alleen fysieke veranderingen, maar ook de emoties en ervaringen van de betrokkenen.