Geheime legers hebben vaak als doel om clandestiene operaties uit te voeren, wat kan variëren van spionage tot sabotage en het uitvoeren van geheime vergaderingen. Ze werken meestal in het stille omgevingen om de nationale veiligheid te waarborgen en informatie te verzamelen die cruciaal kan zijn in conflict situaties. Dit kan bijvoorbeeld inhouden dat ze ter plaatse informatie verzamelen, vertrouwelijke documenten stelen, of zelfs verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van geheime missies die niet publiekelijk zichtbaar zijn.
Een geheim leger ontstaat vaak uit de noodzaak om onopgemerkte operaties uit te voeren, wat kan voortkomen uit politieke of militaire overwegingen. Beslissingen hierover worden meestal genomen door hoge functionarissen binnen de regering, vaak met inbreng van militaire leiders en inlichtingenofficieren. Er is vaak sprake van een uitgebreid proces van planning en goedkeuring voordat een geheim leger wordt opgericht, waarbij de ethische en strategische implicaties worden overwogen.
Inlichtingen spelen een cruciale rol bij geheime operaties; ze zorgen ervoor dat de betrokken troepen over de juiste informatie beschikken voordat ze handelen. Dit kan zo eenvoudig zijn als het verzamelen van gegevens over een vijand of het analyseren van situaties op het terrein. Zonder solide inlichtingen zijn operaties veel riskanter en minder effectief. Een effectief inlichtingenwerk kan een onderscheid maken tussen succes en falen in geheime missies.
Historische voorbeelden van geheime legers zijn onder andere de Franse geheime dienst tijdens de Tweede Wereldoorlog, die betrokken was bij verschillende sabotage-acties tegen de nazi's, en de Britse Special Air Service (SAS), die is opgericht tijdens de Tweede Wereldoorlog en bekend staat om hun gedurfde operaties in vijandelijk gebied. Elk van deze eenheden heeft bijgedragen aan belangrijke militaire overwinningen door hun vermogen om onopgemerkt te opereren en strategische doelen te bereiken.
Geheime legers zijn belangrijk omdat ze een land in staat stellen om discreet en strategisch op te treden zonder de publieke aandacht te trekken. Dit is cruciaal in situaties waar openlijke militaire actie onwenselijk zou zijn of kan leiden tot diplomatieke problemen. Ze kunnen ook snel en effectief reageren op dreigingen zonder de noodzaak van uitgebreide bureaucratische procedures, wat hen bijzonder waardevol maakt in het huidige complexe geopolitieke landschap.