De belangrijkste thema's in de Groene Mijl zijn onrecht, empathie, en de dood. Het verhaal laat zien hoe de maatschappij omgaat met mensen die verkeerd zijn beoordeeld en hoe medemenselijkheid essentieel is in moeilijke tijden. Daarnaast wordt de spanning tussen goed en kwaad belicht, wat vragen oproept over schuld en onschuld.
Paul Edgecombe ondergaat een grote ontwikkeling in de Groene Mijl. In het begin is hij iemand die zijn werk doet zonder veel na te denken over de gevolgen. Maar door zijn interacties met John Coffey begint hij te twijfelen aan het rechtssysteem en zijn eigen rol daarin. Deze krachtige transformatie maakt het verhaal des te aangrijpender.
John Coffey is bijzonder omdat hij niet alleen onterecht is veroordeeld, maar ook over bijzondere helende krachten beschikt. Zijn kwetsbaarheid en zijn onvermogen om de wereld te begrijpen maken hem menselijk en doen je nadenken over de effecten van onrecht op een persoon. Zijn karakter roept sterke emoties op en dwingt de andere personages om hun morele waarden te heroverwegen.
De atmosfeer van de dodencel wordt in de Groene Mijl op een zware en beklemmende manier weergegeven. De claustrofobische omgeving, samen met de angst en wanhoop van de gevangen, draagt bij aan de spanning van het verhaal. De schrijfstijl creëert een tastbare dreiging die de lezer het gevoel geeft dat ze ook deel uitmaken van deze onwrikbare realiteit.
Vriendschap is van groot belang in de Groene Mijl. Het laat zien hoe menselijke connecties zelfs in de donkerste tijden steun en hoop kunnen bieden. De vriendschap tussen Paul en John, en de band met andere gevangenisbewakers, toont aan dat, ondanks de omstandigheden, empathie en verbinding met anderen cruciaal zijn voor menselijkheid.