In oriëntalistische schilderkunst zijn thema's zoals exotische landschappen, traditionele kleding en de nostalgie van het verre Oosten vaak aanwezig. Kunstenaars trokken zich vaak terug in hun eigen fantasiewereld en creëerden schilderijen die niet noodzakelijkerwijs een nauwkeurige afspiegeling van de werkelijkheid waren. De nadruk ligt vaak op het romantische en mystieke, waardoor de werken een dromerige sfeer krijgen waarin de kijker zich kan verliezen.
Enkele van de bekendste kunstenaars die met oriëntalisme in verband worden gebracht zijn Eugène Delacroix, Jean-Léon Gérôme, en John Frederick Lewis. Deze kunstenaars hebben niet alleen hun unieke stijlen bijgedragen aan de oriëntalistische traditie, maar ook hun persoonlijke ervaringen uit hun tijd in het Oosten verwerkt in hun werk, waardoor ze authentieke sfeer en gevoel konden vastleggen.
De invloed van oriëntalisme op de westerse kunst is enorm. Het droeg bij aan een groeiende fascinatie voor oosterse cultuur tijdens de 19e eeuw, wat leidde tot een toename van het aantal kunstenaars die oosterse scènes en subjecten in hun werk integreerden. Dit zorgde ervoor dat de oosterse esthetiek een belangrijk onderdeel van de westerse kunsttraditie werd, met stijlen en technieken die door elkaar heen begonnen te werken.
Een van de belangrijkste kritieken op oriëntalistische werken is het vertekende beeld dat ze scheppen van de oosterse samenlevingen. Veel kunstwerken zijn gebaseerd op stereotypen en generalisaties over de cultuur, die verkeerd of simplistisch kunnen zijn. Dit maakt dat oriëntalisme soms als een vorm van culturele appropriatie wordt gezien, waar de rijke diversiteit van oosterse culturen wordt gereduceerd tot een romantisch en vaak onjuist beeld.
Authentieke oriëntalistische kunst kun je vaak herkennen aan specifieke kenmerken zoals het gebruik van helder kleurgebruik, gedetailleerde patronen en iconische symbolen die verwijzen naar de oosterse cultuur. Daarnaast kun je letten op de technieken en materialen die zijn gebruikt; bijvoorbeeld, veel oriëntalistische werken zijn geschilderd op canvas of doek met olieverf, wat typerend is voor de 19e-eeuwse Europese schilderkunst.