De zwavelstokjes symboliseren hoop en verlangen naar warmte, liefde en zekerheid. Elk stokje dat het meisje aansteekt leidt haar naar visioenen van een betere wereld, wat de contrasten tussen haar verdrietige realiteit en de dromen die ze heeft benadrukt.
Enkele belangrijke thema's in het verhaal zijn armoede, eenzaamheid, en de zoektocht naar liefde en acceptatie. Het verhaal toont de vaak onrechtvaardige behandeling van kwetsbare mensen in de samenleving, en roept een sterk gevoel van empathie op.
De visioenen die het meisje ervaart bij het aansteken van de zwavelstokjes vertegenwoordigen haar diepste verlangens en herinneringen aan liefdevolle momenten. Deze visioenen bieden haar een ontsnapping aan de harde werkelijkheid, maar accentueren ook haar verdrietige situatie wanneer deze verdwijnen.
De sociale ongelijkheid wordt duidelijk gepresenteerd door de situatie van het meisje, dat ondanks haar inspanningen niet in staat is om haar basisbehoeften te vervullen. Dit benadrukt de oneerlijke verdelingen in de samenleving en de omstandigheden waarin mensen leven die kwetsbaar zijn.
Het verhaal is aangrijpend vanwege de combinatie van schoonheid en tragedie. De onschuld van het meisje, haar verlangen naar liefde en warmte, en de uiteindelijke trieste uitkomst roepen sterke emoties op, waardoor het verhaal veel lezers raakt.