De MG 34 werd veel gebruikt in verschillende rollen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het was een veelzijdig wapen dat zowel als licht machinegeweer als zwaar machinegeweer kon worden ingezet. Soldaten werden getraind om het wapen effectief te gebruiken voor zowel offensieve als defensieve doeleinden. Dit maakte het tot een cruciaal onderdeel van de Duitse oorlogvoering.
De MG 34 had verschillende opvallende kenmerken, zoals een hoge vuursnelheid, een goed bereik en een stabiliteit tijdens het afvuren. Het wapen gebruik maakte van een luchtgekoeld systeem, waardoor het geschikt was voor langdurig vuren zonder te oververhitten. Daarnaast had het wapen een goed ontworpen bipod, waarmee het snel kon worden ingesteld op verschillende terreinen.
Het succes van de MG 34 bij troepen kan worden toegeschreven aan de combinatie van de prestaties en het gemak van gebruik. Soldaten waardeerden de lichte constructie en de relatief eenvoudige bediening. Bovendien was de mogelijkheid om het wapen in verschillende configuraties te gebruiken, van hand tot gemonteerd, een groot voordeel in diverse situaties.
De belangrijkste verschillen tussen de MG 34 en de MG 42 zijn te vinden in hun ontwerp en vuursnelheid. De MG 42 werd ontworpen als opvolger van de MG 34, met verbeterde efficiëntie en snellere productiecapaciteit. Terwijl de MG 34 een vuursnelheid had van 800 tot 900 schoten per minuut, kon de MG 42 dit verhogen tot ongeveer 1200 schoten per minuut in een gemakkelijker te produceren ontwerp.
Onderhoud van een MG 34 is essentieel voor de werking en duurzaamheid ervan. Regelmatige reiniging van de loop en het mechanisme is noodzakelijk om een optimale werking te garanderen. Dit omvat het verwijderen van vuil en roest, evenals het aanbrengen van smering op de bewegende delen. Voorkomen van oververhitting na langdurig gebruik is ook belangrijk, dus het wapen moet regelmatig gecontroleerd worden.