Johannes XXIII, die van 1958 tot 1963 paus was, stond bekend om zijn warme en inclusieve benadering. Hij moedigde dialoog aan binnen en buiten de Kerk. Zijn prioriteit lag bij sociale rechtvaardigheid en de hervorming van de Kerk. Dit resulteerde in de opening van het Tweede Vaticaans Concilie, dat belangrijke veranderingen in de Kerk teweegbracht.
Johannes XXIII wordt vaak geprezen om zijn inzet voor de ecumenische beweging. Hij sprak over de noodzaak van eenheid tussen de verschillende christelijke denominaties. Zijn uitnodiging aan andere religieuze leiders om deel te nemen aan het Tweede Vaticaans Concilie was een concrete stap richting samenwerking en begrip.
Het doel van het Tweede Vaticaans Concilie, dat in 1962 door Johannes XXIII werd geopend, was om de Kerk te vernieuwen en haar aan te passen aan de moderne wereld. Hij wilde de Kerk meer toegankelijk maken en het geloof beter laten aansluiten bij de hedendaagse maatschappij. Dit leidde tot belangrijke vernieuwingen in liturgie en kerkelijke normen.
De erfenis van Johannes XXIII wordt beschouwd als diepgaand en positief. Veel mensen zien hem als een symbool van vernieuwing en inclusiviteit binnen de Kerk. Zijn boodschap van liefde, begrip en dialoog blijft relevant en inspireert nog steeds gelovigen en niet-gelovigen over de hele wereld.
Johannes XXIII had een belangrijke invloed op de relatie tussen de Katholieke Kerk en andere religies. Hij moedigde respect en dialoog aan, en zijn oproep tot samenwerking met andere geloofsgemeenschappen leidde tot een groter begrip en respect. Zijn initiatief voor interreligieuze gesprekken heeft ook bijgedragen aan een vreedzamere wereld.