Een 18-pounder is een soort veldkanon dat vaak werd gebruikt in de 19e eeuw, vooral tijdens de Napoleontische Oorlogen. Hij schoot projectielen van ongeveer 8 kilogram en was populair vanwege zijn effectiviteit op het slagveld. Deze kanonnen werden opgesteld om infanterie en andere doelen te bestrijden en speelden een cruciale rol bij verschillende veldslagen.
De lafette van een 18-pounder is ontworpen om stabiliteit en nauwkeurigheid te bieden tijdens het afvuren van de kanon. Hij bestaat uit verschillende onderdelen, zoals de affuit en de wielen, die het mogelijk maken om het kanon te verplaatsen en te richten. Zodra de positie is gekozen, wordt het kanon verankerd voor een stabiele afvuurpositie, zodat de schutter met precisie kan schieten.
Een 18-pounder heeft enkele belangrijke kenmerken, waaronder zijn kaliber van 4,5 inch (ongeveer 114 mm) en zijn vermogen om verschillende soorten munitie te schieten zoals explosieve en schrapnelgranaten. Daarnaast heeft het kanon een relatief lange loop, wat helpt bij het bereiken van grotere afstanden. De constructie van het kanon maakt gebruik van sterke materialen die bestand zijn tegen de grote krachten die optreden tijdens het afvuren.
De 18-pounder heeft een aanzienlijke historische betekenis, vooral omdat hij werd gebruikt in belangrijke veldslagen zoals Waterloo. Zijn vermogen om effectief schade aan te richten deed het veranderen van het slagveld en beïnvloedde tactieken in de loop van de tijd. Door zijn gebruik werd het ook een symbool van de kracht en het technologisch geavanceerde militaire materieel van die tijd.
Voor het onderhoud van een 18-pounder als verzamelobject is het belangrijk om regelmatig te controleren op roest en schade. Gebruik een zachte doek om het oppervlak schoon te maken en vermijd agressieve chemicaliën. Bewaar het kanon op een droge plaats en overweeg het om de paar maanden een beschermende coating aan te brengen om de integriteit van het metaal te behouden.