De Kriegsmarine, de marine van nazi-Duitsland, had verschillende belangrijke functies tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een van de meest cruciale taken was het beschermen van de transportroutes voor voedsel, olie en andere belangrijke materialen. Daarnaast voerde de Kriegsmarine offensieve operaties uit tegen de geallieerden, vooral tegen de Britse marine. Ze waren verantwoordelijk voor het gebruik van U-boten om handelsroutes te verstoren en waren betrokken bij verschillende grote zeeslagen, zoals de Slag om de Atlanti. De Kriegsmarine speelde ook een belangrijke rol in de landingsoperaties, zoals de invasie van Noorwegen.
De Kriegsmarine beschikte over een diverse vloot die bestond uit verschillende soorten schepen. Dit omvatte oorlogsschepen zoals slagschepen, kruisers, torpedobootjagers en onderzeeërs (U-boten). Slagschepen zoals de Bismarck en de Tirpitz waren ontworpen voor strijd op zee, terwijl U-boten een belangrijke rol speelden in de economische oorlogvoering tegen de geallieerden. Daarnaast had de Kriegsmarine ook mijnenvegers en ondersteunende schepen die essentieel waren voor de operaties, waaronder bevoorrading en strijdsteun.
De invloed van de Kriegsmarine op de uitkomst van de Tweede Wereldoorlog was aanzienlijk, vooral in de beginjaren van de oorlog. De U-bootcampagne leidde tot zware verliezen in de Britse scheepvaart, wat resulteerde in voedsel- en grondstoftekorten in het Verenigd Koninkrijk. De marine had echter ook te maken met een toenemend verlies aan schepen en bemanning als gevolg van geallieerde strategieën, zoals de ontwikkeling van betere sonartechnologie en convoys. Dit resulteerde in een verschuiving van de zeestrijd en uiteindelijk in het verlies van maritieme dominantie door de Duitsers.
De recrutering en opleiding van personeel voor de Kriegsmarine gebeurde op verschillende manieren. Vaak werden jonge mannen vanuit hun reguliere militaire dienst gerekruteerd. De opleiding was zowel theoretisch als praktisch en vond plaats op verschillende opleidingen, waar ze training kregen op het gebied van navigatie, scheepsoperaties en meer. Er werd veel aandacht besteed aan fysieke training en technische vaardigheden, omdat de Kriegsmarine te maken had met gecompliceerde schepen en oorlogssituaties.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de Kriegsmarine ontbonden en werd de overgebleven vloot verdeeld onder de overwinnaars. De meeste schepen werden gesloopt, en het personeel werd in de nieuwe zeestrijdkrachten van de verbanden geïntegreerd. In West-Duitsland werd de nieuwe marine, de Bundesmarine, opgericht, waar voormalige leden van de Kriegsmarine in verschillende functies werden opgenomen. Dit markeerde het einde van de Kriegsmarine als een oorlogsmacht en het begin van een nieuwe fase in de Duitse maritieme geschiedenis.