Zorro, wat Spaans is voor 'vos', werd voor het eerst geïntroduceerd in 1919 door de schrijver Johnston McCulley. Hij bedacht het personage als een gemaskerde held die vecht tegen onrecht in het Californië van de 19e eeuw. De verhalen van Zorro zijn vaak spannend en romantisch, met een sterke nadruk op rechtvaardigheid en strijd tegen tirannie.
Zorro heeft een aanzienlijke invloed gehad op de populaire cultuur en wordt vaak gezien als een archetypische held. Het personage heeft talloze films, boeken en televisieseries geïnspireerd. Zorro's karakter, met zijn maskerade en de iconische Z die hij achterlaat, heeft andere helden beïnvloed, waaronder Batman. Zijn verhalen zijn tijdloos en blijven mensen over de hele wereld aanspreken.
Belangrijke thema's in de Zorro stripverhalen zijn rechtvaardigheid, opoffering en de strijd tegen onderdrukking. De verhalen benadrukken vaak de kloof tussen rijk en arm en tonen de heldhaftigheid van een persoon die zich opoffert voor anderen. Daarnaast speelt de romantiek, vooral tussen Zorro en zijn liefde, ook een grote rol in de verhalen.
In de Zorro verhalen komen verschillende belangrijke bijfiguren voor, zoals Don Diego de la Vega, de ware identiteit van Zorro, en zijn liefde, die vaak in gevaar is. Daarnaast zijn er antagonisten zoals de schurken die Zorro's acties belemmeren en de autoriteiten, zoals de gouverneur, die de macht misbruiken. Deze personages dragen bij aan de spanning en diepte van de verhalen.
Zorro verschilt van andere superhelden door zijn achtergrond en zijn benadering van heldendom. In tegenstelling tot veel moderne superhelden werkt Zorro vanuit een gevoel voor rechtvaardigheid dat sterk verbonden is met de maatschappij. Hij is een aristocraat die zijn privileges gebruikt om de onderdrukten te helpen, terwijl hij tegelijk een leven leidt als een schijnbare vrijbuiter. Deze dualiteit maakt Zorro uniek binnen het superheldengenre.