De Inca-cultuur is bekend om zijn indrukwekkende architectuur, zoals Machu Picchu, en zijn geavanceerde landbouwtechnieken. Ze gebruikten terrassen om de steile bergen te bewerken en hadden een uitgebreid irrigatiesysteem. Bovendien waren de Inca's meesterlijke wevers en goudsmeden, wat hun artistieke vaardigheden benadrukt.
De geografie, met de Andes-bergketen in het hart van het Inca-rijk, speelde een cruciale rol in hun leven. De hoge bergen boden bescherming tegen indringers, terwijl de vruchtbare dalen en rivieren perfect waren voor de landbouw. Dit leidde tot een divers aanbod van gewassen, wat essentieel was voor hun zelfvoorzienendheid.
De Inca's waren succesvol in hun bouwkunsten door gebruik te maken van lokale materialen en technieken die aardbevingbestendig waren. Ze pasten een unieke constructiestijl toe met nauwsluitende stenen zonder mortel, wat hun gebouwen duurzamer maakte. Ook het gebruik van arbeidskrachten vanuit de gemeenschap droeg bij aan hun bouwuitdagingen.
Religie was een integraal onderdeel van het dagelijks leven van de Inca's. Ze aanbaden verschillende goden, zoals de zonnegod Inti, en geloofden dat hun leiders directe afstammelingen van deze goden waren. Rituelen en ceremonies waren essentieel om de goden te eren en om gunst te vragen voor oogsten en beschutting.
Het Inca-rijk was zeer gestructureerd, met de Sapa Inca aan de top. De heerser had absolute macht, maar werd bijgestaan door een bureaucratie van gouverneurs en ambtenaren die verantwoordelijk waren voor verschillende provincies. Deze organisatie hielp om wetten en belasting te handhaven en zorgde voor een efficiënte administratie.