Het woord 'pleiade' is afgeleid van het Oudgriekse woord 'pleias', dat verwijst naar de zeven zusters in de Griekse mythologie. Deze zusters waren de dochters van de titan Atlas en Pleione. Hun naam wordt vaak gebruikt om groepen van zeven of meer te beschrijven, vooral in verband met kunstenaars of schrijvers die samenkomen in een literaire of culturele context.
In de literatuur verwijst 'pleiade' naar een groep van belangrijke schrijven of dichters. Het staat symbool voor samenwerking en gemeenschappelijke creativiteit. Voorbeelden zijn de Franse Pleiade in de 16de eeuw, waar een groep dichters, zoals Du Bellay en Ronsard, samenkwamen om de Franse poëzie te vernieuwen en te verrijken met nieuwe vormen en thema's.
De Pleiade heeft een blijvende invloed gehad op de Franse literatuur door de nadruk op het gebruik van de Franse taal en door de introductie van nieuwe literaire stijlen. Deze beweging heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van sonnetten en andere poëtische vormen, en heeft de waardering voor de schoonheid van de Franse taal vergroot, wat nog steeds voelbaar is in de hedendaagse literatuur.
De Pleiaden zijn een open sterrenhoop die zichtbaar is met het blote oog en vooral opvalt door de helderheid van de sterren. Ze bestaan uit ongeveer 1000 sterren, maar de meesten zijn niet zichtbaar zonder telescoop. De sterren zijn relatief jong, met een leeftijd van slechts 100 tot 150 miljoen jaar, en zijn beroemd om hun blauwachtige kleur en compactheid.
In de Griekse mythologie zijn er verschillende verhalen die de Pleiaden verbinden met de jacht en het verhaal van Orion. De zusters zouden in de sterrenhemel zijn geplaatst door de goden, en hun jacht op Orion symboliseert het eeuwige spel tussen de jager en de gejaagde. Daarnaast zijn ze ook verbonden met het seizoen van de oogst en waren ze belangrijk voor de zeelieden voor navigatie.