Yasunari Kawabata behandelt in zijn werk vaak thema's zoals eenzaamheid, de vergankelijkheid van het leven en de schoonheid van de natuur. Hij legt een sterke nadruk op emotionele diepgang en subtiele interacties tussen personages. Deze thema's zijn doordrenkt met Japanse filosofie en cultuur, waardoor ze een unieke diepte en betekenis krijgen in zijn verhalen.
Kawabata's werk weerspiegelt de Japanse cultuur door elementen zoals traditionele kunst, festivals en de invloed van seizoenen op het leven. Zijn verhalen zijn vaak doordrenkt met culturele symboliek en verwijzingen naar Japanse gebruiken, zoals de theeceremonie, die niet alleen een ritueel is, maar ook een manier om de schoonheid van het moment te ervaren.
De natuur speelt een cruciale rol in de verhalen van Kawabata. Hij beschrijft landschappen met een grote gevoeligheid en verbindt de emoties van zijn personages met natuurlijke elementen. Deze verbinding tussen mens en natuur versterkt de thema's van vergankelijkheid en schoonheid, wat een kenmerkende stijl is in zijn werken.
Enkele van Kawabata's meest geprezen werken zijn 'De Sneeuwland', waarin de inwendige strijd van zijn personages prachtig wordt weergegeven, en 'Duizend Spiegels', dat de complexiteit van menselijke relaties verkent. Beide boeken zijn exemplaren van zijn meesterlijke proza en zijn vermogen om de diepere lagen van emoties te onthullen.
Kawabata's leven, gekenmerkt door zowel vreugde als tragedie, heeft een sterke invloed gehad op zijn schrijfstijl. De dood van zijn ouders op jonge leeftijd en de tragedie van verlies in zijn leven weerklinken in de melancholie van zijn verhalen. Zijn ervaringen gaven hem een unieke kijk op de menselijke conditie, die in zijn werk bijzonder goed tot uiting komt.