Francis Bacon heeft een grote invloed gehad op de moderne wetenschap vanwege zijn nadruk op de empirische methode. Hij moedigde aan om kennis te vergaren door observatie en experimentatie, in plaats van alleen maar te vertrouwen op oude teksten en tradities. Dit heeft de weg vrijgemaakt voor wetenschappers die in de daaropvolgende eeuwen kwamen, en zijn ideeën vormen de basis van wat we nu beschouwen als de wetenschappelijke methode.
Bacon is belangrijk voor de filosofie omdat hij de scheiding tussen wetenschap en metafysica bevorderde. Hij pleitte voor een meer praktische benadering van kennis, waarbij ervaring en observatie centraal stonden. Zijn essays en werken hebben diepgaande invloed gehad op latere filosofen en wetenschappers, en zijn ideeën zijn nog steeds relevant in hedendaagse discussies over wetenschap en kennis.
Bacon ontwikkelde de inductieve methode, waarbij men begint met specifieke observaties en daaruit algemene conclusies trekt. Dit verschilt van de deductieve methode, waarin men begint met algemene theorieën en deze op specifieke gevallen toepast. Door te pleiten voor systematische observatie en experimenteren, zorgde hij ervoor dat wetenschap een meer betrouwbare en rigoureuze discipline werd.
Enkele van de belangrijkste werken van Francis Bacon zijn 'Novum Organum', waarin hij zijn wetenschappelijke methodologie uiteenzet, en 'The Advancement of Learning', waarin hij de waarde van kennis en educatie beschrijft. Daarnaast zijn zijn essays, verzameld in 'Essays or Counsels, Civil and Moral', ook zeer invloedrijk geworden in zowel de filosofie als de literatuur.
Bacon heeft het denken over kennis veranderd door het idee te introduceren dat kennis niet alleen afkomstig is uit de studie van klassieke teksten of autoriteiten, maar ook uit directe ervaring en experimentatie. Dit heeft de manier waarop mensen kennis ontwikkelen en ermee omgaan beïnvloed en heeft bijgedragen aan de opkomst van de moderne wetenschap, waarbij kennis gebaseerd is op bewijs en bewijsvoering.