De Franse Revolutie werd aangedreven door verschillende factoren. Enerzijds waren er sociale ongelijkheden, waarbij de derde stand, bestaande uit boeren en steden, zwaar werd belast terwijl de adel en geestelijkheid vaak vrijgesteld waren van belasting. Daarnaast was er een groeiende onvrede over de absolute monarchie van Lodewijk XVI en de invloed van verlichtingse ideeën, die pleitten voor gelijkheid en vrijheid. De economische crisis van de jaren '80, met stijgende voedselprijzen en hoge werkloosheid, droeg ook bij aan de onvrede van de bevolking.
De Franse Revolutie heeft de rol van het volk enorm veranderd. Voor de revolutie was de macht in handen van de koning en de aristocratie, maar door de revolutie begon het volk zelf invloed uit te oefenen op politiek en beleid. Er werden nationale assemblées opgericht en mensen begonnen zich te organiseren om hun stem te laten horen. Dit legde de basis voor de ontwikkeling van democratische principes en het idee dat de soevereiniteit bij het volk ligt.
De Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger, aangenomen in 1789, is een fundament voor de moderne mensenrechten. Deze verklaring stelde dat iedereen gelijk is voor de wet en dat ieder individu natuurlijke rechten bezit, zoals vrijheid en rechtvaardigheid. Het was een belangrijke stap in de richting van democratische principes en heeft invloed gehad op grondwetten en mensenrechtenverdragen wereldwijd.
De Franse Revolutie had een grote impact op andere landen in Europa. Het idee van volkssoevereiniteit en gelijkheid inspireerde revoluties en sociale bewegingen in landen zoals Duitsland, Italië en zelfs Rusland. Belgische onafhankelijkheid in 1830 en de opkomst van nationale bewegingen in Europa kunnen voor een deel worden toegeschreven aan de ideeën die tijdens de Franse Revolutie zijn ontstaan.
Belangrijke figuren uit de Franse Revolutie zijn onder anderen Maximilien Robespierre, die een leidende rol speelde tijdens de Terreur, en Georges Danton, die bekend stond om zijn passie voor rechtvaardigheid. Lodewijk XVI was de monarch die gedwongen werd de macht af te staan, en Marie Antoinette, zijn vrouw, wordt vaak genoemd als symbool van de excessen van de monarchie. Deze figuren hebben allemaal op hun eigen manier bijgedragen aan het verloop van de revolutie.