Caravaggio's stijl wordt gekenmerkt door zijn gebruik van licht en schaduw, ook wel chiaroscuro genoemd. Hij was een pionier van deze techniek, waardoor een dramatisch effect ontstaat in zijn schilderijen. Daarnaast stonden zijn werken bekend om hun realisme, waarbij hij gewone mensen en alledaagse situaties weergaf, in plaats van idealiseerde vormen. Dit maakte zijn kunst toegankelijk en herkenbaar voor het publiek.
Caravaggio had een enorme invloed op de kunstgeschiedenis en inspireerde vele kunstenaars, vooral in de barokperiode. Zijn innovatieve benadering van licht en schaduw inspireerde schilders zoals Rembrandt en Rubens. Bovendien creëerde zijn directe en emotionele stijl een nieuwe manier van kijken naar religieuze en mythologische thema's, die velen na hem hebben nagevolgd.
De belangrijkste thema's in Caravaggio's schilderijen omvatten religieuze onderwerpen, maar ook menselijke emoties zoals angst, verdriet en vreugde. Hij afbeeldde vaak bijbelse figuren in herkenbare situaties, waardoor ze meer menselijk en toegankelijk werden. Het conflict tussen goed en kwaad is ook een terugkerend thema, en hij gebruikte zijn kunst om moraal en morele dilemma's te verkennen.
Caravaggio gebruikte een combinatie van natuurlijke lichtbronnen en theatrale belichting om zijn onderwerp in de schijnwerpers te zetten, wat een bijzonder dramatisch effect creëert. Hij schilderde meestal met olie op doek en gebruikte vaak levendige kleuren om emoties en sfeer op te roepen. Daarnaast stond hij bekend om zijn snelle schildertechniek, waarmee hij zijn werken vaak direct uit het leven kon vastleggen.
Enkele van de beroemdste schilderijen van Caravaggio zijn "De roeping van de heilige Matteüs", "Judith en Holofernes" en "De kruisiging van Petrus". Deze werken zijn niet alleen technisch indrukwekkend, maar vertellen ook krachtige verhalen die de kijker emotionally raken. Ze zijn herkenbaar door zijn kenmerkende gebruik van licht en schaduw en de menselijke expressie die hij zo meesterlijk vastlegde.