Wayang golek is specifiek een type poppentheater dat zich richt op driedimensionale houten poppen, terwijl andere vormen zoals wayang kulit plat zijn en met schaduwen werken. In wayang golek zijn de poppen vaak meer gedetailleerd en levendig, wat bijdraagt aan de expressie tijdens de voorstelling. De verhalen en thema's blijven echter vergelijkbaar en zijn vaak ontleend aan hetzelfde culturele erfgoed.
Wayang golek-poppen worden voornamelijk gemaakt van licht, zacht hout zoals lanang of mahonie, omdat dit gemakkelijk te bewerken is. Daarnaast worden ze vaak bedekt met verf en beschilderd met complexe patronen en symbolen om hun karakter en oorsprong te vertegenwoordigen. Elementen zoals stof worden ook gebruikt voor hun kleding, wat bijdraagt aan het visuele spektakel.
Een traditionele wayang golek-voorstelling wordt meestal uitgevoerd op een podium met een achterdoek, waarop de poppenspeler de poppen beweegt en spreekt. De verteller speelt een centrale rol, vaak gecombineerd met muziek en zang uit live instrumenten, zoals gongs en drums, om de emoties te versterken. Dit zorgt ervoor dat het publiek niet alleen naar een verhaal kijkt, maar ook deel uitmaakt van een muzikale ervaring.
Muziek speelt een cruciale rol in wayang golek, omdat het de sfeer en emoties van het verhaal versterkt. Traditionele gamelanmuziek, gespeeld met een ensemble van percussie-instrumenten, begeleidt de poppentheaterstoel en helpt om de veranderingen in de scène of het dramatische moment aan te duiden. De combinatie van muziek en verhaal creëert een betoverende ervaring voor het publiek.
Wayang golek is belangrijk voor de Indonesische cultuur omdat het niet alleen een vorm van vermaak is, maar ook dient als educatieve tool om culturele waarden, geschiedenis en tradities uit te dragen. Het bevordert ook de gemeenschap en verbindt mensen door gezamenlijke ervaringen tijdens voorstellingen. Dit maakt wayang golek tot een essentieel onderdeel van het culturele erfgoed van Indonesië.