Keith Haring's werk is sterk beïnvloed door de grafische stijlen van graffiti en pop art. Hij gebruikte felle kleuren en eenvoudige, herkenbare vormen. Deze stijlen maken het toegankelijk en herkenbaar voor velen, wat een belangrijke reden is waarom zijn kunst zo populair is geworden.
Haring geloofde dat kunst voor iedereen toegankelijk moet zijn. Hij creëerde openbare kunstwerken en organiseerde evenementen waarin hij mensen uitnodigde om samen te creëren. Zijn muralen en straatkunst waren bedoeld om het publiek erbij te betrekken, waardoor kunst meer een gemeenschapszaak werd.
In Haring's werk komen thema's als liefde, dood, seks en gelijkheid vaak terug. Deze onderwerpen reflecteren niet alleen zijn persoonlijke ervaringen, maar ook de bredere sociale en politieke context van de jaren '80 en '90. Zijn kunst was een manier om belangrijke boodschappen aan het publiek over te brengen.
De samenwerking van Haring met andere kunstenaars was bijzonder omdat het de diversiteit van kunst en de kracht van samenwerking benadrukte. Haring werkte met dansers, muzikanten en andere beeldende kunstenaars, wat resulteerde in unieke kruisbestuivingen waarin verschillende vormen van expressie samenkwamen.
Keith Haring's kunst reflecteert veel sociale kwesties, zoals racisme, homofobie en de aidscrisis. Hij gebruikte zijn platform om bewustzijn te creëren en mensen aan te moedigen om te strijden voor sociale rechtvaardigheid. Haring's werk is zowel een reflectie van zijn tijd als een uitnodiging voor verandering.