Vlaamse volksboeken zijn vaak herkenbaar aan hun toegankelijkheid en populaire stijl. Ze worden gekenmerkt door een eenvoudig taalgebruik en bevatten vaak moraal of levenslessen. Bovendien werden ze oorspronkelijk gedrukt op goedkoop papier en zijn ze vaak rijkelijk geïllustreerd, wat ze aantrekkelijk maakt voor een breed publiek.
Historisch gezien spelen Vlaamse volksboeken een belangrijke rol in de literatuur, vooral vanaf de 15e eeuw. Ze verschenen vaak in de vorm van chapbooks en werden verspreid onder een breed publiek, wat hielp om de volkscultuur en -tradities vast te leggen. Deze boeken dienden als een bron van vermaak en informatie voor mensen die beperkte toegang hadden tot andere leesmaterialen.
In Vlaamse volksboeken vind je een breed scala aan verhalen, waaronder volksverhalen, legenden, en sprookjes. Vaak zijn deze verhalen doordrenkt met lokale folklore en tradities, en behandelen ze thema's als liefde, trouw, en strijd. Dit maakt ze tot een reflectie van de waarden en normen van de samenleving van toen.
De doelgroepen voor Vlaamse volksboeken waren divers, maar gezamenlijk kenmerkend waren de lagere sociale klassen en de onopgeleide bevolking. Deze boeken waren toegankelijk voor iedereen, ongeacht hun opleidingsniveau, en waren vaak gericht op het vermaken en onderwijzen van het volk.
Vlaamse volksboeken zijn belangrijk in de literatuur omdat ze historische en culturele inzichten bieden in de levensstijl van de mensen van die tijd. Daarnaast hebben ze bijgedragen aan de ontwikkeling van de zoektocht naar een eigen identiteit binnen de Vlaamse cultuur, wat ze tot een waardevol onderdeel van het literaire erfgoed maakt.