In België zijn er verschillende tradities die met Toussaint verbonden zijn. Veel mensen bezoeken het kerkhof om bloemen, vooral chrysanten, op de graven van hun overleden geliefden te plaatsen. Dit doet men om eer te betonen en te herdenken. Daarnaast worden er oftewel kaarsen aangestoken om een warm licht te brengen op de donkere dagen van het jaar. Dit gebruik is ontstaan als een manier om de zielen van de overledenen te eren en te gedenken.
De viering van Toussaint kan variëren afhankelijk van de regio in België. In sommige gebieden worden kleine processies gehouden waarbij mensen met kaarsen naar het kerkhof gaan om te bidden. In andere delen, vooral in de steden, kunnen er speciale herdenkingsdiensten in kerken plaatsvinden. Dit geeft gemeenschappen de mogelijkheid om samen te komen, te herinneren en te reflecteren op hun verloren dierbaren.
Het kerkhofbezoek speelt een centrale rol tijdens Toussaint. Voor veel mensen is dit een manier om verbinding te maken met hun verleden en hun overledenen te eren. Het is niet alleen een somber moment, maar ook een gelegenheid om herinneringen op te halen en het leven van de overledenen te vieren. Het aansteken van kaarsen en het plaatsen van bloemen geeft een gevoel van troost en gemeenschap.
Symbolen die vaak geassocieerd worden met Toussaint zijn onder andere de chrysant, die vaak op graven wordt gelegd, en kaarsen, die voor licht en hoop staan. De chrysant, of 'maalschappijbloem', staat symbool voor de dood en wordt vaak geassocieerd met de herdenking van overledenen. Kaarsen worden gezien als een manier om de zielen te verlichten en hun herinnering levend te houden.
De viering van Toussaint verschilt enigszins van andere herfstfeesten omdat het meer gefocust is op herdenking en bezinning. Terwijl andere feesten zoals Halloween meer gericht zijn op plezier en feestvieren, ligt de nadruk bij Toussaint op het gedenken van de overledenen en het vieren van hun leven. Het heeft een meer serieuze en contemplatieve toon, waar respect voor het verleden centraal staat.