De Tasmaanse tijger, of Thylacine, staat bekend om zijn unieke uiterlijk. Het heeft een gestripte rug, een wolfachtige snuit en een flinke staart die op die van een kangaroo lijkt. Wat het nog unieker maakt, is dat het een buidelbeest is, wat betekent dat het een buidel heeft voor het dragen van zijn jong. Volwassen Tasmaanse tijgers konden ongeveer 1 meter lang worden, met nog eens 60 cm voor de staart. Hun vacht was kort en hadden een geelbruine kleur met donkere strepen op de rug.
In het wild leefde de Tasmaanse tijger voornamelijk op het Tasmanian eiland, waar hij zich aanpaste aan verschillende habitats waaronder bosgebieden en graslanden. Ze waren nachtdieren, wat betekent dat ze vooral 's nachts actief waren. Hun dieet bestond voornamelijk uit kleine zoogdieren, vogels en zelfs kadavers. De Tasmaanse tijger was een alleenlevend dier, dat zijn eigen territorium afbakende en deze met geurmarkeringen en geluiden communiceerde.
De Tasmaanse tijger heeft een belangrijke rol gespeeld in de Aboriginal-cultuur van Australië. Veel Aboriginal-gemeenschappen beschouwen de Tasmaanse tijger als een spiritueel wezen en integreren het in hun folklore en dromen. Het wordt vaak gezien als een symbool van kracht en een jager. Sommige verhalen vertellen ook over ontmoetingen met het dier en de lessen die daaruit zijn voortgekomen.
Een veel voorkomende misvatting is dat de Tasmaanse tijger een echte tijger is. In werkelijkheid is het een buidelbeest en staat het verwant aan de kangaroo. Ook denken sommige mensen dat de Tasmaanse tijger nog steeds in het wild voorkomt, terwijl het officieel als uitgestorven wordt beschouwd sinds de jaren dertig van de 20e eeuw. Er zijn wel meldingen van waarnemingen, maar er is geen wetenschappelijk bewijs dat het dier nog bestaat.
Je kunt bijdragen aan het behoud van bedreigde soorten zoals de Tasmaanse tijger door betrokken te raken bij lokale natuurbeschermingsprojecten en organisaties. Vrijwilligerswerk, het doneren aan natuurbehoud en het bewust worden van de impact van jouw consumptie op de natuur zijn allemaal manieren om te helpen. Daarnaast kan educatie over de ecologie en het belang van biodiversiteit anderen inspireren om ook actie te ondernemen.