Een speer is oorspronkelijk ontwikkeld als een veelzijdig jacht- en gevechtswapen. Het biedt een lange reikwijdte, waardoor je op veilige afstand van een prooi kunt blijven bij het jagen of de vijand kunt aanvallen. De scherpe punt is het meest cruciale onderdeel, dat kan variëren in vorm en materiaal, afhankelijk van de beoogde toepassing.
In de loop der tijd is de speer geëvolueerd van eenvoudige houten stokken met scherpe punten tot meer geavanceerde wapens met complexe ontwerpen. In de prehistorie werden speren vaak van hout gemaakt en waren ze met stenen punten uitgerust. Later in de geschiedenis kwamen er ook metalen punten, wat hun effectiviteit verhoogde, vooral in de strijd.
Er zijn verschillende soorten speren, afhankelijk van hun gebruik. Zo zijn er jacht speren, die vaak korter en lichter zijn, en militaire speren, die langer en zwaarder kunnen zijn. Ook zijn er specifieke varianten zoals de harpoen, gebruikt voor het vangen van zeeleven, en de lans, die vooral in de middeleeuwen populair was onder ridders.
De belangrijkste kenmerken van een speer zijn de lengte, de punt en de schacht. Een typische speer heeft een lange, smalle schacht voor een betere grip en balance. De punt moet scherp en sterk zijn om door het doel te kunnen dringen. Daarnaast speelt het materiaal van de speer een grote rol; de beste speren zijn vaak gemaakt van stevige, duurzame materialen terwijl ze toch licht genoeg zijn voor gebruik.
Traditioneel wordt een speer gemaakt door een stevige houten schacht te selecteren die voldoende lengte en sterkte biedt. De punt kan van verschillende materialen gemaakt zijn, zoals steen of metaal, en wordt vaak aan het uiteinde van de schacht bevestigd met behulp van touw of dierenhuid. Het uiteindelijke ontwerp van de speer hangt af van het beoogde gebruik, waarbij veel vakmanschap komt kijken.