De relatie tussen Boudewijn en Fabiola begon in de vroege jaren 1960. Ze ontmoetten elkaar tijdens een bijeenkomst in Spanje. Boudewijn was op zoek naar een partner, en Fabiola, een Spaanse dame, bleek zijn ideale match te zijn. Hun liefde groeide snel en ze trouwden op 15 december 1960. Dit huwelijk werd met veel enthousiasme door het Belgische volk ontvangen.
Enkele belangrijke momenten in het leven van Boudewijn en Fabiola zijn onder andere hun huwelijk in 1960, de kroning van Boudewijn tot koning der Belgen in 1951, en hun betrokkenheid bij verschillende sociale projecten. Ook hun klacht over kinderloosheid en de plannen om te adopteren waren spraakmakend, samen met hun vele officiële bezoeken aan landen over de hele wereld.
Boudewijn werd door het volk gezien als een eenvoudige, maar strenge koning. Hij had een sterke band met de mensen en was betrokken bij hun levens. Zijn inzet voor het welzijn van zijn onderdanen, zoals het bezoeken van ziekenhuizen en het steunen van sociale initiatieven, droeg bij aan zijn positieve imago. Ondanks het feit dat hij vaak met serieuze zaken bezig was, kon hij ook warm en toegankelijk overkomen.
Fabiola speelde een belangrijke rol binnen de Belgische koninklijke familie als koningin. Ze was niet alleen de echtgenote van Boudewijn, maar ook zijn steun en toeverlaat. Fabiola was actief betrokken bij verschillende sociale en culturele projecten, en haar inzet voor humanitaire doelen maakte haar geliefd bij het volk. Ze had een unieke manier om warmte en zorgzaamheid te brengen binnen het koningshuis.
Boudewijn stond bekend om zijn oprechte karakter en zijn sterke betrokkenheid bij de Belgische samenleving. Hij had een groot verantwoordelijkheidsgevoel en was zeer bedachtzaam in zijn beslissingen. Boudewijn was een man van principes en religieuze overtuigingen, wat hem leidde in zijn rol als koning. Bovendien had hij een passie voor kunst en cultuur, wat vaak zichtbaar was in de evenementen die hij organiseerde.