Bidprentjes zijn kleine kaarten die vaak worden uitgereikt na een uitvaart of ter nagedachtenis aan iemand die overleden is. Ze bevatten meestal een afbeelding van de overledene, een tekst of gebed, en soms ook de data van geboorte en overlijden. Mensen verzamelen ze als een manier om herinneringen levend te houden en eer te betonen aan geliefden die zijn overleden.
Voor het bewaren van bidprentjes is het belangrijk om ze op een droge en donkere plek te houden, bijvoorbeeld in een speciaal daarvoor ontworpen album of doos. Zorg ervoor dat ze niet in direct zonlicht komen, omdat dit de kleuren kan vervagen. Het kan ook helpen om ze te lamineren voor extra bescherming tegen slijtage.
Rouwkaarten zijn meestal groter dan bidprentjes en bevatten vaak uitgebreidere informatie over de overledene, zoals levensverhaal en gedenkplaatsen. Ze zijn vaak gedrukt met sombere kleuren en hebben een formele uitstraling. Kenmerken zoals het gebruikte papier, de lay-out en de gebruikte afbeeldingen kunnen veel zeggen over de persoon die is overleden, evenals de boodschap die de nabestaanden willen overbrengen.
In de Belgische cultuur zijn bidprentjes een traditie die al eeuwenoud is. Ze dienen niet alleen als herinnering aan de overledene, maar ook als een manier voor gemeenschappen om samen te rouwen en steun te bieden. Het verzamelen ervan kan ook een manier zijn om persoonlijke en culturele geschiedenis te documenteren.
Met verzamelde bidprentjes en rouwkaarten kan je diverse dingen doen. Sommige mensen maken er een persoonlijke collage van, terwijl anderen ze in een speciaal album bewaren. Het kan ook helpen bij genealogisch onderzoek, omdat deze kaarten informatie over families en stambomen kunnen bieden. Daarnaast zijn er liefhebbers die deze kaarten ruilen of tentoonstellen op speciale verzamelbeurzen.