De moai beelden zijn ontstaan als teken van respect en eerbetoon aan voorouders van de Rapa Nui bevolking. Vanaf ongeveer de 13e eeuw begonnen deze kunstenaars met het kleinschalig maken van beelden, maar naarmate de tijd vorderde, groeide hun ambitie en begonnen ze grotere en indrukwekkendere creaties te maken. De beelden werden vaak uit vulkanisch puimsteen of rode tufsteen gehakt en vereisten uitgebreide samenwerking en plannen.
Voor de inwoners van Paaseiland zijn de moai beelden een krachtig symbool van hun voorouders en hun verbondenheid met de geschiedenis en cultuur. Ze geloofden dat deze beelden de geest van de voorouders vertegenwoordigen, en dat ze bescherming en overvloed konden bieden aan de gemeenschap. De moai stonden vaak op een platform genaamd 'ahu', dat ook fungeerde als een graf voor de voorouders.
Vroeger werden de moai beelden met handgemaakte hulpmiddelen en technieken vervoerd, en het was een hele uitdaging. Er zijn theorieën dat ze rechtop werden vervoerd, met mensen die ze aanstuurden, of zelfs dat ze op houten slede werden geplaatst en over de grond werden getrokken. Het transport van deze zware beelden was een complex proces dat teamwork en inspanning vereiste van de hele gemeenschap.
De grootte van de moai beelden varieert en dit heeft verschillende redenen. Sommige waren groter omdat ze werden gemaakt voor belangrijke leden van de clan of als een manier om de status van bepaalde families te tonen. Daarnaast waren de middelen en het arbeidskapitaal ook bepalend voor hoe groot een moai kon zijn. Grotere beelden vereisten immers meer tijd en meer mankracht.
De meeste moai beelden zijn gemaakt van vulkanisch gesteente, met name tufsteen en puimsteen, die in de regio beschikbaar waren. De kunstenaars gebruikten minimaal gereedschap, gemaakt van harder steen, om de beelden uit de rotsen te hakken. Hierdoor zijn de moai beelden niet alleen iconisch maar ook een product van de natuurlijke hulpbronnen die beschikbaar waren op Paaseiland.