Keltische munten zijn munten die in de vroege fase van de Keltische beschaving in Europa zijn geslagen, vooral tussen de 5e eeuw voor Christus en de 1e eeuw na Christus. Ze werden gebruikt als geldmiddel voor handel en als offergaven in rituelen. Daarnaast dienden ze ook als statussymbool, waarbij rijkere individuen vaak unieke en schitterend ontworpen munten droegen om hun aanzien te tonen.
De meeste Keltische munten zijn gemaakt van goud, zilver of brons. Goud was bijzonder gewaardeerd en werd vaak gebruikt voor de kostbaarste munten. Zilveren munten waren ook populair en werden veelvuldig gebruikt in de handel. Brons werd meer voor alledaagse transacties gebruikt, omdat het duurzamer en toegankelijker was voor het grote publiek.
Keltische munten hebben verschillende kenmerken, zoals unieke ontwerpen, symbolen en soms inscripties die de stammen of leiders vertegenwoordigen. Vaak zijn ze versierd met afbeeldingen van dieren, mensen of mythologische figuren. De ontwerpen kunnen sterk variëren afhankelijk van de regio en de tijdsperiode waarin ze zijn geslagen, wat ze uniek en interessant maakt voor verzamelaars.
Keltische munten zijn ontstaan als reactie op de opkomst van het handelsleven in de Keltische beschaving. Keltische stammen begonnen rond de 5e eeuw voor Christus met het slaan van hun eigen munten, vaak geïnspireerd door de munten van de Grieken en Romeinen. Deze munten werden geslagen door lokale stammen en leiders die hun eigen iconografie en designs wilden gebruiken.
Keltische munten zijn populair bij verzamelaars vanwege hun historische waarde en unieke ontwerpen. Ze bieden inzicht in de Keltische cultuur en hun handelsnetwerken. Bovendien zijn veel Keltische munten beperkt in oplage, waardoor ze nog waardevoller worden voor liefhebbers van numismatiek. Behalve dat ze een interessant verzamelobject zijn, zijn ze ook vaak belangrijk voor culturele en educatieve doeleinden.