De Hindenburg was een van de grootste en meest complexe zeppelins ooit gebouwd, met een lengte van 241 meter. Ze had een indrukwekkend ontwerp met vier motoren die de zeppelin een topsnelheid van 130 kilometer per uur gaven. De binneninrichting was luxe en bood plaats aan 72 passagiers, met eetruimtes en slaapvertrekken. Oorspronkelijk vulde men zeppelins met waterstof, maar vanwege de explosieve eigenschappen werd de Hindenburg gevuld met inert helium voor veiligheid, hoewel dit niet altijd het geval was.
De Hindenburg verschilde enorm van andere vervoersmiddelen in de jaren '30, zoals vliegtuigreizen en treintransport. Voor passagiers was het een luxueuze ervaring met eten en service van hoge kwaliteit, plus het was ook een veel langzamere manier van reizen. Terwijl vliegtuigen de horizon steeds meer veroverden, bood de Hindenburg de charme van het zeilen door de lucht met een panoramisch uitzicht, waardoor het een unieke ervaring was die veel mensen aantrok.
De Hindenburg is genoemd naar Paul von Hindenburg, een Duits militaire leider en staatsman die populair was tijdens de Eerste Wereldoorlog en later president van Duitsland werd. Het schip werd in de jaren '30 gebouwd en was een symbool van technologische vooruitgang in die tijd. De naam weerspiegelt de nationale trots van Duitsland en de sterke militaire geschiedenis die het karakteriseerde, nog voordat de politieke spanningen zouden escaleren.
De Hindenburg-ramp heeft ook zijn weg gevonden naar verschillende aspecten van de popcultuur, met tal van films, boeken en muziek die het tragische ongeluk en de glamour van de zeppelinvaart vastlegden. Documentaires en films gebruikten het verhaal van de Hindenburg om de risico's van luchtvaart en de menselijke emotie achter zo’n tragedie te verkennen, wat leidde tot een blijvende fascinatie voor de zeppelin en het tijdperk waarin het gouden tijdperk van de luchtreizen plaatsvond.
De impact van de Hindenburg-ramp was onmiskenbaar; het markeerde het einde van de era van zeppelins als een praktisch vervoermiddel en leidde tot een grotere focus op veiligheid in de luchtvaart. Vliegtuigreizen kregen een enorme boost, aangezien ze dichterbij de verwachtingen van snelheid en veiligheid kwamen. Bovendien bracht de ramp een publieke angst voor waterstof als brandstof met zich mee en zette het de luchtvaartsector aan het denken over het gebruik van veiligere gassen, terwijl het ook een verandering in de regulering en certificering in de luchtvaartindustrie teweegbracht.