In 1990 waren gezelschapsspellen zoals 'De Kolonisten van Catan', 'Monopoly' en 'Risk' ontzettend populair. Mensen kwamen samen om te spelen en sociale interactie te hebben. De spelletjes waren vaak strategisch van aard, waardoor je veel tijd en aandacht aan elke zet besteedde. Dit zorgde voor spannende en soms ook competitieve avonden met vrienden en familie.
In 1990 was de technologie nog niet zo ver gevorderd als nu, maar computers en videogames begonnen wel steeds meer invloed te krijgen op bordspellen. Sommige spellen begonnen multimedia-elementen te integreren, zoals geluidseffecten en digitale hulpmiddelen. Dit gaf een nieuwe draai aan de traditionele spelervaring, hoewel de meeste mensen nog steeds de fysieke spelcomponenten waardeerden.
Met bordspellen in 1990 kon je niet alleen spelen, maar ook thema-avonden organiseren waarin je bijvoorbeeld bijpassende snacks en drankjes serveerde. Het was leuk om je vrienden uit te nodigen en een hele avond samen te gamen. Je kon ook toernooien organiseren of thema's eraan koppelen, zoals een '80s avond waar iedereen zich ook verkleedde. Het was echt een manier om verbinding te maken.
De regels van gezelschapsspellen in 1990 waren vaak een stuk eenvoudiger vergeleken met de complexe spelregels van vandaag. Hoewel er zeker strategische spellen waren, waren veel populaire spellen ontworpen zodat ze snel te leren waren, zodat mensen direct konden beginnen met spelen. Tegenwoordig zijn er meer varianten en uitbreidingen die de spelregels compliceren, maar daardoor ook meer diepgaande strategieën aanmoedigen.
Bordspellen in 1990 waren vaak eenvoudiger en meer gericht op sociale interactie zonder de afleiding van digitale apparaten. De nadruk lag op het samenkomen met vrienden en familie in een fysieke ruimte. Veel spellen konden met grote groepen gespeeld worden, wat nu soms moeilijker te vinden is. Ook de esthetiek en het ontwerp van de spellen waren vaak kleurrijker en speelser.