De muziek van de Beatles uit de periode 1967-1970 is bijzonder door hun evolutie naar complexere melodieën en teksten. Ze experimenteerden met verschillende genres zoals psychedelische rock, en voegden innovatieve instrumenten toe, wat resulteerde in tijdloze nummers die nog steeds invloedrijk zijn.
In deze periode weerspiegelden de Beatles de sociale veranderingen en de geest van de jaren '60 en '70, zoals de zoektocht naar liefde en vrijheid. Hun muziek tackleerde thema's als vrede, en het gebruik van psychedelica in hun nummers was een reactie op de culturele revolutie van die tijd.
Belangrijke albums van de Beatles tussen 1967 en 1970 zijn onder meer "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band", "The Beatles" (ook bekend als het witte album) en "Let It Be". Elk album markeerde een nieuwe fase in hun muzikale ontwikkeling en bevatte iconische nummers die hun nalatenschap verder versterkten.
De Beatles varieerden hun muziekstijlen door elementen van rock, folk, en klassieke muziek te combineren. Van de experimentele geluidscollages in "Revolution 9" tot de eenvoudiger, maar krachtige ballades zoals "Hey Jude", hun muzikale transformatie bleef onthutsend en vernieuwend.
Na 1970 hebben de Beatles blijvende invloed gehad op talloze muzikanten. Hun innovatieve benadering van songstructuur, albumconcepten en productie heeft vele artiesten geïnspireerd om buiten de gebaande paden te denken en hun eigen stijl te ontwikkelen.