In het Oudfrans werd het woord 'oud' vaak vervoegd naar de context waarin het werd gebruikt. Bijvoorbeeld, in de verleden tijd zou je een vorm kunnen tegenkomen zoals 'fu vieux' wanneer het samen met een werkwoord wordt gebruikt, wat 'was oud' betekent. Daarin zie je de verandering in de prefix en de context van de zinsstructuur.
Typische voorbeelden van Oudfranse literatuur zijn onder andere de 'Chanson de Roland', een episch verhaal dat het leven van Roland beschrijft, en de werken van schrijvers zoals Chrétien de Troyes, die romantische verhalen over Arthuriaanse legendes schreef. Deze teksten zijn cruciaal om te begrijpen hoe het Oudfrans de basis legde voor de moderne Franse literatuur.
In Oudfrans is het woord voor 'frans' 'franc', wat op sommige manieren nog steeds herkenbaar is in het moderne Frans. De klanken en spelling zijn echter door de eeuwen heen geëvolueerd. Oudfrans heeft een aantal archaïsche klanken geërfd die tegenwoordig niet meer gebruikt worden.
Oudfrans heeft een significante impact gehad op de ontwikkeling van het moderne Frans, vooral in termen van grammatica, vocabulaire en syntaxis. Veel woorden en zinsconstructies die we nu normaal vinden in het Frans, komen voort uit hun Oudfranse tegenhangers, wat ons helpt de oorsprong van de taal te begrijpen.
Ja, Oudfrans heeft woorden die een heel andere uitspraak hebben dan het moderne Frans. Bijvoorbeeld, in het Oudfrans klonken de woorden soms veel duidelijker in de medeklinkers en klanken, waardoor het voor hedendaagse sprekers moeilijk kan zijn om de originele uitspraak te begrijpen zonder training of begeleiding.