De belangrijkste thema's in de werken van Willem Elsschot zijn vaak de beschrijving van de maatschappij, financiële en existentiële onzekerheid, en de complexe menselijke relaties. Zijn personages bevinden zich vaak in ongemakkelijke situaties, wat een reflectie is van de tijd waarin hij leefde, maar ook van de menselijke natuur zelf. De thema's van isolatie en verlangen naar verbondenheid komen ook regelmatig voor.
De Belgische cultuur had een aanzienlijke invloed op het werk van Elsschot. Hij weerspiegelt de zwijgzame, soms zelfs cynische houding van de Belgen in zijn verhalen. Elsschots achtergrond en levenservaringen, opgroeiend in een post-hapsburgse wereld, leidden tot zijn kritische blik op zowel de samenleving als de industriële en commerciële waarden die in die tijd steeds belangrijker werden.
De schrijfstijl van Willem Elsschot is uniek omdat hij zich kenmerkt door een eenvoudige, maar krachtige en directe taal. Hij heeft de gave om alledaagse situaties en gesprekken tot literatuur te verheffen zonder dat het geforceerd aanvoelt. Zijn gebruik van humor, vaak doorspekt met melancholie, draagt bij aan de toegankelijkheid van zijn werk en maakt lezers aan het denken zetten over de achterliggende boodschappen.
De titel 'Lijmen' verwijst niet alleen letterlijk naar het lijmen van papier, maar symboliseert ook de pogingen van de protagonist om zijn leven en relaties opnieuw samen te voegen. Het werk verkent de thema's van hoop en falen, maar ook van de moeite om een identiteit te creëren in een wereld die al zijn plaats heeft toegewezen. Het is een reflectie op de kwetsbaarheid van menselijke verbindingen.
Ironie speelt een belangrijke rol in de verhalen van Elsschot. Vaak worden situaties en personages gepresenteerd op een manier die hun tekortkomingen of tegenstrijdigheden onthult, waardoor de lezer wordt aangemoedigd om kritisch na te denken over de wereld om hen heen. Deze ironie biedt niet alleen humor, maar opent ook de deur naar diepere betekenissen en de complexiteit van de menselijke conditie.