Het belangrijkste thema in Simon Carmiggelts werk is de reflectie op het dagelijks leven. Hij beschrijft de kleine, alledaagse gebeurtenissen met humor en diepere betekenis, waardoor je als lezer gaat nadenken over je eigen leven en de simpele dingen die vaak over het hoofd worden gezien.
Simon Carmiggelt is uniek in de Nederlandse literatuur door zijn vermogen om het alledaagse leven te vangen in zijn korte verhalen. Zijn stijl is herkenbaar door de combinatie van ironie, melancholie en een scherpe blik op de menselijke natuur, wat hem tot een van de meest geliefde schrijvers maakte.
Carmiggelts schrijfstijl is herkenbaar door zijn gebruik van korte zinnen en een eenvoudige, directe taal. Hij gebruikt vaak dialogen om de personages tot leven te brengen en speelt met de tijd, waardoor zijn verhalen een bijna dromerige kwaliteiten krijgen. Dit maakt zijn werk toegankelijk maar ook diepgaand.
De invloed van Carmiggelt in de moderne literatuur wordt nog steeds erkend. Veel schrijvers laten zich inspireren door zijn manier van schrijven en zijn focus op de alledaagse mens. Zijn observaties over menselijke relaties en sociale interacties blijven relevant en worden vaak als voorbeeld gebruikt in hedendaagse verhalen.
Enkele kenmerken van Carmiggelts verhalen over het dagelijks leven zijn de humoristische en vaak melancholische toon, de focus op gewone mensen en hun kleine zorgen en vreugden, en de subtiele kritiek op de samenleving. Hij weet het leven in al zijn facetten weer te geven, waardoor de lezer steeds opnieuw herkent wat het betekent om mens te zijn.