De werken van Jeroen Bosch zijn rijk aan symboliek. Vaak zijn ze een reflectie van de menselijke zwakheid, zonden en verleidingen. Bijvoorbeeld in "De Tuin der Lusten" komen veel figuren en beelden voor die de menselijke natuur vertegenwoordigen, zoals de zonden van de wereld. Bosch gebruikt deze symboliek om een verhaal te vertellen over de strijd tussen goed en kwaad.
Jeroen Bosch maakte gebruik van verschillende technieken om zijn unieke stijl te creëren. Hij was meesterlijk in het gebruik van olie verf, wat hem in staat stelde om rijke, gedetailleerde en levendige kleuren te gebruiken. Bovendien maakte hij vaak gebruik van een complexe compositie en een nauwkeurige detaillering die zijn werk levensecht en fantasierijk maakten.
Jeroen Bosch leefde van ongeveer 1450 tot 1516, een periode die gekenmerkt werd door grote sociale en religieuze veranderingen in Europa. Deze tijd van overgang had invloed op zijn werk, waardoor hij thema's van heiligheid maar ook corruptie en de menselijke natuur kon verkennen. Zijn artistieke keuzes weerspiegelen de zorgen en angsten van zijn tijd, vooral over religie en morele kwesties.
In Jeroen Bosch zijn schilderijen worden de thema's van menselijkheid vaak afgebeeld door gebruik van excessieve vreugde en drama. Hij richtte zich op de complexiteit van de menselijke ervaring, met afbeeldingen van zowel genot als punishment. Dit laat zien hoe de mens in een constante strijd verkeert tussen zijn verlangens en plichten, wat zijn werken een diepere boodschap en betekenis geeft.
De belangrijkste kenmerken van Jeroen Bosch zijn stijl zijn de surrealistische elementen en de bizarre, dromerige beelden die hij creëert. Zijn gebruik van fantasierijke, vaak groteske figuren en symbolen geeft zijn werk een uniek karakter. Daarnaast zijn zijn schilderijen vaak gevuld met symboliek en bevatten ze complexe narratieven die uitnodigen tot diepere interpretatie.