De belangrijkste thema's in het werk van Guido Gezelle zijn de natuur, religie en de verbinding tussen het menselijke en het goddelijke. Hij vond inspiratie in de schoonheid van de Vlaamse natuur en gebruikte deze vaak als metafoor voor spirituele ervaringen. Daarnaast zijn gevoelens van mystiek en de zoektocht naar de zin van het leven terugkerend in zijn gedichten.
Guido Gezelle had een grote invloed op de Vlaamse literatuur door zijn vernieuwende poëzie die de Vlaamse volkstaal een prominente plek gaf. Hij inspireerde vele latere dichters en schrijvers door zijn emotionele diepgang en zijn originele verbeeldingskracht. Zijn werk droeg bij aan een zekere trots in de Vlaamse taal en cultuur.
Typische stijlkenmerken van Gezelle's poëzie zijn de muzikale kwaliteit van zijn zinnen, het gebruik van alliteratie en ritme, en de rijke beeldspraak. Zijn gedichten zijn vaak emotioneel geladen en laat zien dat hij voortdurend op zoek was naar schoonheid en waarheid in de wereld om hem heen. Zijn taalgebruik varieert van eenvoudig tot zeer gecompliceerd, maar is altijd doordrenkt van liefde voor de taal.
Guido Gezelle is een belangrijke figuur in de 19e eeuwse literatuur omdat hij een brug sloeg tussen de romantiek en modernisme. Hij gaf de Vlaamse literatuur een uniek gezicht door zijn innovatieve benadering van poëzie en zijn sterke Limburgse voortbrengselen. Zijn werk heeft een blijvende impact gehad op generaties schrijvers na hem en zijn ideeën blijven relevant in de hedendaagse literatuur.
Guido Gezelle was verbonden met andere vooraanstaande figuren in zijn tijd, zoals de schrijver Jan Ulens en de schilder Felix De Boeck. Hij had tevens een correspondentie en vriendschapsrelatie met verschillende andere kunstenaars en intellectuelen die bijdroegen aan de ontwikkeling van de Vlaamse cultuur en literatuur.