De belangrijkste thema's in de boeken van Ernest Claes zijn de kindertijd, de eenvoud van het plattelandsleven en de uitdagingen van het opgroeien. Claes heeft een bijzondere manier om de emoties en ervaringen van een jonge jongen te beschrijven, vaak met een vleugje humor en nostalgie. Hij legt de nadruk op vriendschap, avontuur en de relatie met volwassenen, wat de verhalen tijdloos en herkenbaar maakt.
De schrijfstijl van Ernest Claes is eenvoudig maar doeltreffend. Hij maakt gebruik van levendige beschrijvingen en dialoog die het plattelandsleven tot leven brengen. Zijn verhalen zijn vaak autobiografisch geïnspireerd, wat betekent dat ze een persoonlijke en authentieke toon hebben. Dit maakt dat zijn boeken toegankelijk zijn en dat je je gemakkelijk kunt inleven in de personages en hun situaties.
Het leven van Ernest Claes heeft hem enorm beïnvloed als schrijver. Geboren in Zichem, groeide hij op in een eenvoudige, landelijke omgeving die vaak terugkomt in zijn werk. Zijn ervaringen als kind, zijn relaties met vrienden en familie, en de sociale context van zijn tijd hebben zijn verhalen gevormd. Dit maakt dat zijn schrijfwerk niet alleen fictie is, maar ook een reflectie van zijn eigen leven en de wereld om hem heen.
De personages in Claes' boeken zijn herkenbaar omdat ze vaak de eigenschappen van gewone mensen hebben. Hij legt nadruk op hun tekortkomingen, maar ook op hun dromen en verlangens. Deze authenticiteit zorgt ervoor dat lezers zich met de personages kunnen identificeren, ongeacht hun achtergrond. De meeste personages zijn ook sterk verbonden met hun omgeving en vrienden, wat bijdraagt aan hun geloofwaardigheid.
Ernest Claes schreef zijn bekendste werken voornamelijk in de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw. Deze periode kenmerkte zich door een enorme sociale verandering en een zoektocht naar identiteit in België. De verhalen van Claes zijn een weerspiegeling van zijn tijd, waarin hij de onschuld van de kindertijd combineert met de uitdagingen en realiteiten van het volwassen leven.