Het boek 'Een herinnering aan Solferino', geschreven door Henri Dunant, heeft een enorme impact gehad op de opkomst van humanitaire hulp wereldwijd. Het beschrijft de verschrikkingen die hij meemaakte tijdens de veldslag in 1859 en roept op tot de oprichting van een organisatie die zich inzet voor het verlenen van hulp aan gewonden op het slagveld. Dit boek leidde uiteindelijk tot de oprichting van het Rode Kruis en inspireerde veel landen om humanitaire wetten te aanvaarden.
Henri Dunant heeft een grote rol gespeeld in de ontwikkeling van humanitaire hulp. Hij vond het belangrijk om niet alleen te kijken naar de strijdende partijen, maar ook naar de hulp voor de slachtoffers. Zijn werk leidde tot de oprichting van het Rode Kruis, dat nu wereldwijd actief is en zorg draagt voor mensen in nood, ongeacht hun afkomst of overtuiging. Dunant's overtuiging dat hulp verleend moet worden zonder discriminatie heeft het fundament gelegd voor moderne humanitaire organisaties.
De belangrijkste thema's in het werk van Henri Dunant zijn medemenselijkheid, onpartijdigheid en neutraliteit. Hij benadrukte het belang van humane behandelingen van gewonden en vluchtelingen, ongeacht de conflictpartijen. Door zijn ervaringen en zijn boek kwam hij ook op voor de rechten van slachtoffers in oorlogsgebieden, wat leidde tot een bredere acceptatie van deze principes in de internationale gemeenschap.
Na de oprichting van het Rode Kruis leidde het leven van Henri Dunant een turbulent bestaan. Ondanks zijn belangrijke bijdrage, had hij financiële moeilijkheden en was hij vaak op de vlucht voor schulden. Hij bleef echter actief pleiten voor humanitaire doelen en reisde veel om aandacht te vragen voor het welzijn van oorlogsslachtoffers. Zijn leven was vervolgd door een zoektocht naar erkenning voor zijn werk, wat in latere jaren leidde tot verschillende onderscheidingen.
Het idee van een neutrale hulporganisatie is cruciaal omdat het essentieel is voor het verlenen van hulp in conflictgebieden. Neutraliteit zorgt ervoor dat hulpverleners kunnen opereren zonder partij te kiezen, wat hen in staat stelt om hulp te bieden aan iedereen die dat nodig heeft. Dit principe helpt ook om de veiligheid van hulpverleners te waarborgen en zorgt ervoor dat de hulp die geboden wordt eerlijk en onpartijdig is, ongeacht de politieke of militaire situatie.