De inspiratie voor De goddelijke komedie komt voort uit Dante's persoonlijke leven, zijn politieke onvrede, en zijn spirituele zoektocht. De mix van elementen uit de klassieke literatuur, de Bijbel, en de maatschappij van zijn tijd heeft gezorgd voor een rijk en gelaagd werk, waarin zijn ervaringen en overtuigingen worden weerspiegeld.
De goddelijke komedie is verdeeld in drie delen: Inferno, Purgatorio en Paradiso. Elk deel is verder verdeeld in cantos, en de hele structuur volgt een symbolische reis van zonden naar verlossing. Dante begint in de hel, waar hij de zonden van de mensheid verkent, en eindigt in de hemel, waar hij de goddelijke liefde en genade ontdekt.
Belangrijke thema's in De goddelijke komedie zijn de zoektocht naar kennis, de moraal van de mens, en de verhoudingen tussen mens, God en de natuur. Dante behandelt kwesties als zonde en vergiffenis, en roept de lezers op om na te denken over hun eigen zedelijk gedrag en spiritualiteit.
De goddelijke komedie wordt vaak beschouwd als een van de grootste meesterwerken van de wereldliteratuur. Het heeft niet alleen de Italiaanse taal en literatuur beïnvloed, maar ook de Europese cultuur als geheel. Veel andere schrijvers, kunstenaars en denkers hebben zich laten inspireren door Dante's beelden en thema's, wat zijn invloed door de eeuwen heen aantoont.
De impact van De goddelijke komedie op latere schrijvers en kunstenaars is enorm. Het heeft geleid tot talloze interpretaties, adaptaties en verwijzingen in andere literatuur, schilderkunst en muziek. Figuren zoals Chaucer, Shakespeare en zelfs hedendaagse schrijvers hebben elementen van Dante's werk in hun eigen creaties verwerkt, wat aantoont hoe tijdloos en relevant zijn boodschap blijft.