Connie Palmen verkent in haar boeken vaak thema's zoals liefde, verlies, identiteit en de complexiteit van relaties. Haar verhalen zijn vaak doordrenkt met psychologie en emotie, waardoor ze de diepere lagen van de menselijke ervaring blootleggen. Door het combineren van persoonlijke ervaringen met bredere maatschappelijke vragen, biedt ze een verfrissende blik op zowel individuele als collectieve bestaande verhalen.
Palmen's schrijfstijl wordt gekenmerkt door een combinatie van poëzie en proza. Ze heeft een talent voor het creëren van sfeervolle beschrijvingen en krachtige beelden, wat haar teksten een unieke diepgang geeft. Haar gebruik van metaforen en symboliek zorgt ervoor dat de lezer niet alleen vrij letterlijk leest, maar ook de subtexten en de emotionele resonantie van de verhalen kan voelen.
Wat Palmen's verhalen bijzonder maakt, is haar vermogen om kwetsbare menselijke ervaringen te relativeren binnen een bredere culturele context. Ze kiest vaak voor complexe, gelaagde personages waarvan de psyche en achtergrond worden uitgelicht. Dit maakt dat je de personages echt leert begrijpen en hun keuzes kan volgen, zelfs als je het er niet mee eens bent.
Connie Palmen heeft verschillende invloeden in haar schrijftijd, waaronder schrijvers zoals Virginia Woolf en James Joyce. Hun nadruk op innerlijke monologen en psychologische diepgang zijn laten zich duidelijk terugzien in haar werk. Daarnaast zijn maatschappelijke thema's en de rol van sexe en gender ook belangrijke inspiratiebronnen, die ze met veel nuance behandelt.
Palmen onderscheidt zich in de Nederlandse literatuur door haar moed om gevoelige onderwerpen aan te snijden en haar diepgaande karakterstudies. Ze weet vaak het persoonlijke met het universele te verbinden, wat haar boeken toegankelijk en herkenbaar maakt, terwijl ze tevens voor ophef en discussie zorgt met de maatschappelijke vragen die ze aan de orde stelt.