De thematiek van het dwaallicht draait om de zoektocht naar verloren liefde en de oneindige hoop die daarmee gepaard gaat. Het boek behandelt de worsteling van de mens tussen verlangen en de realiteit, en hoe deze strijd de leidraad voor het leven kan worden. De verteller voelt zich vaak verloren en zijn odyssee is een weerspiegeling van de diepere worstelingen die we allemaal meemaken.
De verteller in het dwaallicht wordt beschreven als een complexe en introspectieve figuur. Hij is zowel dromer als realist, wat leidt tot innerlijke conflicten. Zijn gedachten zijn vaak doordrenkt met melancholie en verlangen, wat de lezer inzicht geeft in zijn psyche. Deze gelaagdheid maakt hem een herkenbaar personage voor diegenen die ook vaak worstelen met hun gevoelens.
De natuur speelt een cruciale rol in het dwaallicht en fungeert als een weerspiegeling van de emoties van de verteller. De beschrijvingen van uitgestrekte landschappen, woeste zeeën en stille bossen versterken het gevoel van isolement en verlangen. De veranderlijke natuurstaten symboliseren de turbulente gedachten en emoties van de verteller en accentueren het idee van avontuur en ontdekking.
Belangrijke symbolen in het dwaallicht zijn onder andere het licht dat verschijnt in de duisternis, en de zee die zowel een bron van vrijheid als gevaar is. Het licht vertegenwoordigt hoop en de zoektocht naar antwoorden, terwijl de zee de chaos en onzekere toekomst symboliseert. Samen vormen deze symbolen een krachtige metafoor voor de innerlijke strijd van de verteller.
De auteur maakt gebruik van verschillende literaire technieken, zoals stream of consciousness, waarbij de gedachten en gevoelens van de verteller direct worden weergegeven. Ook zijn er veel beeldende beschrijvingen die de sfeer van de natuur vastleggen, wat de lezer helpt om zich in de wereld van het verhaal onder te dompelen. Daarnaast vinden we herhaling en symboliek die de diepte van de thematiek versterken.