Het gasmasker uit 1939 had een aantal opvallende kenmerken, zoals de rubberen afdichting die ervoor zorgde dat er geen lucht of gas binnenkwam. Er waren filters beschikbaar die specifiek ontworpen waren om bepaalde chemische stoffen te neutraliseren. De maskers vereisten ook een goede pasvorm om effectief te zijn, wat in die tijd een uitdaging was gezien de verschillende gezichtsvormen.
In tegenstelling tot latere modellen, die gebruikmaken van geavanceerdere materialen en technologieën, werd het gasmasker uit 1939 vaak gemaakt van genuanceerd rubber en stof. Latere modellen bevatten ook verbeterde filters die efficiënter waren in het blokkeren van een breder scala aan gevaarlijke gassen. Bovendien waren de pasvorm en het comfort in latere versies vaak aanzienlijk verbeterd.
De gasmaskers in 1939 werden vooral gebruikt voor de bescherming tegen chemische wapens die in de Eerste Wereldoorlog werden ingezet. De angst voor herhaling van dergelijke aanvallen leidde tot de breed verspreide uitgave van gasmaskers aan zowel soldaten als burgers. Het was een cruciaal hulpmiddel in de strijd tegen de bedreigingen van die tijd.
Het gasmasker had een aanzienlijke invloed op de strategie en tactieken die tijdens de oorlog werden gebruikt. Het stelde soldaten in staat om in gevaarlijke omstandigheden te opereren zonder in gevaar te komen door chemische wapens. Dit veranderde de aard van de strijd, omdat soldaten nu meer aandacht besteedden aan de bescherming tegen gassen naast traditionele wapens.
Het is belangrijk om het gasmasker uit 1939 op een droge en koele plaats te bewaren, weg van direct zonlicht om degradatie van het materiaal te voorkomen. Regelmatig controleren op scheuren of andere vormen van slijtage helpt ook om de effectiviteit te behouden. Het masker moet in een schone, stofvrije omgeving worden bewaard, bij voorkeur in een beschermende koffer of zak.