In het werk van Ernest Claes komen verschillende thema's naar voren, zoals de natuur, dorpsleven, en het leven op het platteland. Zijn verhalen zijn vaak doordrenkt met nostalgie en verkenningen van menselijk gedrag, waarbij de karakters in soms bizarre of ontroerende situaties worden geplaatst.
Ernest Claes groeide op in een klein dorp en zijn ervaringen als jongen op het platteland zijn duidelijk terug te zien in zijn werken. De interacties met zijn omgeving, de natuur en de mensen om hem heen hebben zijn verhalen een authentieke en herkenbare grondlaag gegeven, die veel lezers aanspreekt.
De schrijfstijl van Ernest Claes is vaak eenvoudig en toegankelijk, met een nadruk op de beschrijving van de alledaagse levenservaringen. Hij maakt gebruik van dialoog en vertelt zijn verhalen met een warme, soms melancholische toon. Zijn proza is rijk aan beschrijvingen, waardoor de lezer zich gemakkelijk kan inleven in de situaties en de personages.
Ernest Claes wordt beschouwd als een belangrijke figuur in de Vlaamse literatuur, vooral vanwege zijn vermogen om de essentie van het leven in dorpen te vangen. Zijn boeken dragen bij aan de ontwikkeling van de Vlaamse identiteit en zijn invloed is merkbaar in het werk van latere Vlaamse schrijvers die zijn thema's en stijl verder verkennen.
De boeken van Ernest Claes onderscheiden zich door hun sterke lokale kleur en hun focus op het dagelijkse leven. Terwijl veel andere Vlaamse auteurs zich richten op complexe thema's en sociale kritiek, blijven Claes' verhalen vaak dichtbij de mensen en hun ervaringen, waardoor zijn werk een tijdloze kwaliteit heeft.