De belangrijkste doelen van de Duitse invasie in België waren het snel veroveren van strategische posities en het doorslaan naar Frankrijk. Door België binnen te vallen, hoopte Duitsland de Franse verdediging te omzeilen via het neutrale land, wat leidde tot de snelle val van Frankrijk in 1940.
De gevechten in België waren cruciaal omdat ze de Duitse opmars naar Frankrijk mogelijk maakten. De snelle val van België leidde tot de Slag om Frankrijk, die resulteerde in een beslissende Duitse overwinning. Hierdoor waren de kansen van de geallieerden om het conflict in Europa in hun voordeel te keren, in het begin van de oorlog sterk verminderd.
In Antwerpen vond een aantal belangrijke gebeurtenissen plaats, waaronder de strijd om de haven en de bombardementen door de Luftwaffe. De stad speelde een strategische rol als bevoorradingspunt voor troepen en materieel, waardoor het een doelwit werd voor zowel Duitse als geallieerde strijdkrachten.
De Belgische bevolking leefde in een constante staat van angst en onzekerheid tijdens de Duitse bezetting. Er warenVergiftigingen, schendingen van mensenrechten, en ook dappere weerstanden vanuit de bevolking. Veel Belgen hielpen onderduikers en verzetsleden. Al deze ervaringen hebben diepe sporen achtergelaten.
De Slag om de Ardennen, die plaatsvond in de winter van 1944-1945, was een laatste grote Duitse offensief op het westfront. Dit offensief had als doel de geallieerde troepen te verrassen en te splitsen, maar resulteerde uiteindelijk in zware verliezen voor het Duitse leger, wat de afgang van nazi-Duitsland verder versnelde.