London Calling behandelt verschillende belangrijke thema's zoals sociale onrust, politieke frustratie en de economische problemen van de jaren '70 in het Verenigd Koninkrijk. Deze thema's resonerend met de luisteraar vanwege de alomtegenwoordige zorgen over het leven in een veranderende wereld. De combinatie van punkenergie en sterke boodschappen maakt het album tot een krachtig statement.
De hoes van London Calling is iconisch omdat het een krachtige afbeelding is die de geest van de punkrock vastlegt. Het laat bassist Paul Simonon zien terwijl hij zijn gitaar op de grond slaat tijdens een concert, wat symbool staat voor opstandigheid en chaos. Deze afbeelding is zo herkenbaar geworden dat het vaak wordt gebruikt als een voorbeeld van punkcultuur en protest.
Op London Calling zijn invloeden te horen van verschillende muziekgenres, zoals reggae, ska, rockabilly en zelfs jazz. Deze mix laat zien hoe de band experimenteerde met verschillende geluiden en stijlen, waardoor ze hun eigen unieke geluid creëerden. Het resultaat is een eclectisch album dat zowel vernieuwend als veelzijdig is.
London Calling heeft een blijvende invloed gehad op de muziekcultuur door zijn combinatie van punkattitude met diverse muzikale invloeden. Het heeft de weg geëffend voor toekomstige generaties artiesten en bands om te experimenteren met stijlen en om maatschappelijk relevante thema's in hun muziek aan te kaarten. Het album wordt vaak genoemd als een van de beste aller tijden, wat bijdraagt aan zijn invloed.
Wat London Calling tijdloos maakt, is de herkenbaarheid van de thema's en de kracht van de muziek. De boodschappen over sociale onrechtvaardigheid, vervreemding en hoop zijn nog steeds actueel en aanspreekbaar. Daarnaast is de muzikale veelzijdigheid van het album een bron van inspiratie voor veel artiesten, en het blijft relevant in de discussies over de huidige sociale en politieke kwesties.